Alle fotografen in Tilburg

Ik streef erna om ieder zoals hij of zij is zo mooi mogelijk op de foto te zetten , want iedereen is uniek en dat wil ik dan ook graag naar voren laten komen. Mijn clienten zullen ook niet eerder vertrekken als zowel hun en ik tevreden zijn over de geplande shoot.

Het gelukkigste ben ik als men clienten tevreden naar huis gaan en trots aan iedereen die het hun foto's laten zien.

ik krijg een zeer goed gevoel erbij om mensen en of dieren zo mooi mogelijk op de foto te zetten ,iets wat misschien op dat moment en of later bijzonder emoties oproept en generatie's in de familie zal blijven.

I am a visual sory teller, in all my photos and reportages I love to tell the stories behind people, places and food! Door fotografie wil ik altijd de onzichtbaar zichtbaar maken en verhalen die ons omgeven vastleggen. Als afscheidsfotograaf heb ik oog voor de persoonlijke verhalen die een uitvaart liefdevol maken. Ik leg discreet bijzondere details vast die anders misschien gemist of vergeten zouden worden. Emoties en belangrijke momenten van het afscheid worden belicht en zichtbaar gemaakt. Toen ik gevraagd werd foto’s te maken bij de uitvaart van de moeder van een goede vriendin, ontdekte ik hoe waardevol dit voor de nabestaanden was. Tastbare herinneringen aan de uitvaartdag zorgden voor steun bij het verwerken van het verdriet. "When someone you love becomes a memory, that memory becomes a treasure". Afschiedstotografie heeft een helende kracht, daarvoor ben ik.  I grew up with a mum and two grandmothers, amazing cooks. With foodfotografie I not only want to put the light on the beauty of the food but also tell their story, the poetry and love behind...

Met bruidsfotografie: het maakt me gelukkig waneer ik de happyness tranen in de ogen van mijn klanten zie en ik hoor: dank je wel, dit is precies wat wij wilde! Met mijn uitvaartfotografie: het maakt mij gelukkig dat mijn foto's kan van enige steun zijn tijdens de moelikste periode van het leven van mensen die ik helemaal niet kent. Dat maakt dit werk bijzonder, intens, maar bovenal dankbaar. En het maakt mij heel erg blij iedere keer dat ik wordt verteld : "Hartelijk dank, ik heb je aanwezigheid niet eens opgemerkt". Met foodfotografie: revealing the beauty of food and seeing reactions of customers who ask to eat the dish I have photographed.

I have owned a photocamera since I can remeber, that was a long time ago! I have travelled and worked in many coutries abroad and my camera was always mijn compagnon. I come originally from Italy and since 2006 I live in Tilburg, the Netherlands, with my husband and our three children. Geen zorgen, ik spreek vloeiend Nederlands. I have a Masters Degree in Political Science and in Development Studies: my dream was to become a Humanitarian Aid project manager. On my 26th I fulfilled that dream: in Iraq during the regime of Saddam Hussein, then in India 2 and half years with the United Nations, and finally in Afghanistan after September 11, 2001.  Between 1999 and 2005 I worked, lived and traveled across Irak, India, Pakistan, Afghanistan, Thailand, Cambodja, Singapore en Marokko. My camera was always with me. When I became pregnant, 12 years ago, we decided to live in the Netherlands and we ended up in Tilburg. I had the opportunity to stop my work,  develop my managerial skills as mother (my children are now 7, 10 and 12 years old) and further develop my passion to become professional photographer. De laatste jaren heb ik mij toegelegd ook op afscheidsfotografie. Als afscheidsfotograaf is het mogelijk nabestaanden te helpen bij hun rouwproces door belangrijke momenten van een uitvaart en de persoonlijke verhalen rondom het afscheid, zichtbaar te maken. Dat maakt dit werk bijzonder, intens, maar bovenal dankbaar. Mijn werkwijze is discreet en ingetogen. Ik flits niet en mijn camera is onopvallend. Thuis maak ik een selectie en kom tot een serene en afgewogen compositie. De uitvaart wordt zo niet alleen als afscheid ervaren, maar ook als viering van het leven van de overledene. Hierin schuilt de helende kracht van een afscheidsreportage.

Op mijn zevende aan mijn neef of ik zijn camera mocht vasthouden. Na veel gezeur had ik het ding in mijn hand en besefte dat ik de tijd stil kon zetten. Steeds vaker ben ik foto's gaan maken. Eerst van natuur, sfeerbeelden bij evenementen en op het laatst pas mensen. Voor mij was dit een grote stap omdat ik vroeger verlegen was, en ik het moeilijk vond om met aandacht om te gaan. Nu ik foto's maak is dat echt niet helemaal weggegaan — wel ben ik veel assertiever geworden — maar ik heb een manier gevonden om met mijn foto’s te communiceren.

In een trein zitten en naar buiten kijken, koffie (met melk en suiker), goede muziek en diepgaande gesprekken. Hiernaast heb ik een hobby's zoals muziek maken, video's maken, films kijken, self-help boeken lezen en me verdiepen in dingen die eindigen met een ie; technologie, filosofie, psychologie, sociologie etc. En natuurlijk hele goede foto's. Of ik ze nou maak of dat ik ze op internet zie. Goede content maakt mij zeer gelukkig.

Je zou kunnen zeggen dat ik een 'jobhopper' ben, maar omdat ik teveel interessant vind, heb ik eigenlijk nooit echt een keuze kunnen maken uit wat ik voor de kost wil doen. Het enige dat wel altijd als een rode draad door mijn leven heeft gelopen, is fotografie. Hiervan heb ik dus inmiddels deels mijn beroep gemaakt.

De meeste mensen vinden het niet leuk om te worden gefotografeerd, maar dat ligt er meestal aan dat er ooit een foto van ze is gemaakt waarmee ze niet blij waren of waarin ze zichzelf niet herkenden. Mijn kracht en energie haal ik uit het vastleggen van de beste versie van de mensen die ik mag fotograferen.

Ik raakte gepassioneerd over fotografie toen ik in 1999 mijn eerste (analoge) spiegelreflexcamera kocht. Ik begon met het fotograferen van concerten die ik bezocht, o.a. van de destijds opkomende Tilburgse band: Krezip, waarvan ik nog steeds groot fan ben. De dynamiek van een live concert en het opgaan van de bandleden in hun performance, bleken, gecombineerd met de lichtshows, een succesformule voor energieke foto s, waarop ik veel goede respons kreeg. Dit motiveerde mij ook in het dagelijks leven mijn camera overal met me mee te dragen en de groeiende liefde voor fotografie was geboren!

Ik hou ontzettend van mooie foto's en wordt er dan ook elke keer weer gelukkig van om nieuwe mooie foto's te maken. Het geeft echt ontzettend veel voldoening om anderen daar ook blij mee te kunnen maken, en al helemaal als ze daarna keer op keer bij je terug komen voor meer. Verder merk ik nog altijd dat ik blijf groeien als fotograaf. Het geeft een hele kick om nieuwe dingen uit te proberen en te leren, om te weten dat ik steeds beter wordt. Never sit still, keep moving, keep growing

Ik hou ontzettend van de liefde. Liefde voor mijn man, mijn lieve kat Sok, mijn vrienden en familie. Maar ook van de liefde die anderen voor elkaar hebben. Het mooiste vind ik om de liefde van anderen vast te leggen. Ik merk dan elke keer dat ik een beetje verliefd wordt op de foto's die die liefde tonen. Er samen voor zorgen dat er een beetje meer liefde in deze wereld (zichtbaar) is, is dan ook wat ik het liefste doe. Verliefd op de liefde

Sinds ik op mijn 8e verjaardag mijn eerste camera heb gekregen, was ik verkocht. Ik zette toen al alle kinderen in de buurt voor mijn camera, en al mijn zakgeld ging naar het ontwikkelen van de rolletjes en mooie afdrukken maken. De liefde voor fotografie was begonnen en is nooit meer weg gegaan. Gedurende de rest van mijn leven zijn er periodes geweest dat ik er heel erg veel mee heb gedaan, maar ook periodes dat ik het wat naast me neergelegd had. Lang dacht ik dat ik dat ik met mijn opleiding wat anders moest doen, want iedereen kan toch foto's maken? Toen ik op de kunstaademie terecht kwam, werd ik er weer aan herinnerd dat fotografie niet per ce iets is dat 'iedereen wel kan'. Tuurlijk, iedereen kan op het knopje drukken, of zelfs meer leren over de techniek van de camera, maar het oog van de fotograaf bepaalt uiteindelijk hoe de foto er uit komt te zien. Het was gedurende deze periode dat ik mijn fotografie een stap verder bracht. Toen was ik vooral met fotografie als autonome kunst bezig. Pas later, toen ik voor mijn huwelijk op zoek was naar een bruidsfotograaf, is bij mij de vonk overgesprongen op dit type fotografie. Het was ervoor simpelweg niet in me op gekomen, maar inmiddels kan ik het niet meer weg denken in mijn leven. Wat een verreiking is dit van mijn leven geworden!Ik maak bedrijfsmatig het liefste foto's van mensen en mooie momenten, maar ik neem mijn camera ook graag mee als ik op reis ga met mijn lieve man. Wanneer ik de camera weg gelegd kan laten, speel ik graag heel veel spelletjes (en daar ben ik dan heel fanatiek mee), teken en schilder ik, en speel ik graag piano.