Fotograaf Jessica Kittle

Het medium fotografie heeft al in 1997 mijn hart gestolen en dat is nooit meer weggegaan. Ik blijf me steeds verder ontwikkelen en verdiepen, en hoe meer ik leer hoe nieuwsgieriger ik word. Ik hou van creëren, mooie dingen maken maar ook van de techniek. Mijn drijfveer om ZZP'er te worden is dat dat voor mij de beste manier is om de dingen te combineren die ik echt belangrijk vind, namelijk nieuwe dingen kunnen ondernemen, vrijheid om zelf te bedenken hoe ik mijn werk doe en me verder kunnen blijven specialiseren. Wat mij echt gelukkig maakt is mooie dingen maken, samen met gepassioneerde mensen. Mensen die heel gedreven bezig zijn met hun vak, die inspireren en daar krijg ik energie van. Maar ik kan ook heel gelukkig worden van eindeloos prutsen met hele kleine details om tot een prachtige foto te komen van een mooi onderwerp. Ik word ook heel gelukkig van een lange fietstocht met een tentje achterop, een berg op wandelen, een spectaculair uitzicht vanaf een klif, een nieuwe lens of camera, een fantastische crême brulee en de lente. In 1998 kreeg ik op het Grafisch Lyceum les in fotografie. Daar leerde je toen nog ontwikkelen en afdrukken in de donkere kamer en ik vond dat zo magisch! Op aanraden van een docent kocht ik na mijn eindopdracht mijn eerste camera, een stokoude Minolta X300. Daar moesten nog filmrolletjes in. Die bracht ik dan naar de Hema om te laten ontwikkelen als ze vol waren. Elke keer was het weer een verassing wat er gelukt was en wat niet. Veel technische kennis had ik toen nog niet, maar mijn fascinatie bleef. Ik ging boeken lezen en naar werk van beroemde fotografen kijken. In 2007 ben ik begonnen met de studie Fotografische Vormgeving aan de Fotovakschool in Apeldoorn. Niet eens met het idee om er mijn beroep van te maken, maar meer omdat ik mezelf wilde ontwikkelen. In 2012 studeerde ik af met een scriptie over natuurfotografie en een serie autonome foto's van onkruid en ienieminie bloemetjes. Dat ben ik nog een aantal jaar blijven doen (ik maak er o.a. wenskaarten op natuurpapier van). Sinds mijn opleiding deed ik productfotografie voor webshops, de vormgeving van brochures en advertorials, bedrijfsfotografie, familieportretten, het ontwikkelen van huisstijlen, prototypes van bordspellen in elkaar zetten en allerlei andere dingen. En daarnaast werkte ik parttime in de horeca. Eind 2017 gleed ik uit in de sneeuw, brak mijn enkel en zat daarna acht weken thuis. Dan heb je ineens een hoop tijd om na te denken. Wat wil ik nu eigenlijk? Waar ben ik goed in? Waar word ik blij van? Toevallig (hoewel, ik geloof niet zo in toeval) kwam er in januari 2018 een kans op mijn pad om workshops culinaire fotografie te gaan geven. En die kans heb ik gegrepen. Sindsdien heeft mijn fotografie een enorme ontwikkeling doorgemaakt, heb ik mijn parttime baan opgezegd, een studioruimte gehuurd, op een festival gestaan, ben ik begonnen met een opleiding tot stylist en heb ik al veel leuke workshops gegeven. Ik denk erover om een lesbevoegdheid te gaan halen, zodat ik anderen kan gaan inspireren het beste uit zichzelf te halen. Mijn passie voor het vak groeit elke dag. Ja, echt. Ik ontdek steeds nieuwe dingen, leer over nieuwe technieken en over de nieuwste trends. Af en toe vind ik zelf een wiel uit.